De kindergedachte die een zwangerschap tegenhield

Ze is 35 jaar als ze mijn praktijkruimte binnenstapt. Je ziet aan alles dat ze gespannen is. Jarenlang probeert ze al zwanger te worden en ondertussen krijgen vriendinnen kinderen. Bij haar blijft het maar uit. Ze heeft meerdere IUI-behandelingen gehad. Gesprekken, hoop, opnieuw proberen, opnieuw teleurgesteld. Zowel zij als haar man zijn uitgebreid onderzocht en er is geen enkele fysieke aanwijzing gevonden waarom een zwangerschap uitblijft. Alles lijkt goed te zijn. Maar haar buik blijft onvervuld.

Na weer een mislukte poging adviseert de gynaecoloog om over te stappen op IVF. Ze weet niet goed hoe ze dat moet vinden. Ze wil zo graag een kindje, maar ze is ook moe van alles. Ergens in die tijd zegt iemand tegen haar dat het misschien goed is om eens te kijken of er iets anders is dat een zwangerschap tegenhoudt. Juist omdat er niets lichamelijks gevonden is. Deze persoon verwijst haar door naar mijn praktijk.

Als ze binnenkomt is ze bloednerveus. Ze wil zo graag een baby, maar ze begrijpt werkelijk niet wat ik voor haar zou kunnen betekenen. Ze heeft zich niet ingelezen. Ze wil gewoon alles doen wat nog mogelijk is. 

Wanneer we aan de slag gaan en gaan onderzoeken wat maakt dat haar baarmoeder geen vruchtje laat groeien, zegt ze al heel snel: “Maar dan ga ik dood, dat kan echt niet.” De schrik in haar stem is rauw en oud. Als we dit verder onderzoeken komen we uit bij een ervaring van een vierjarig meisje op het schoolplein.

Ze ziet zichzelf weer rennen met haar beste vriendinnetje. Samen naar de moeder van dat vriendinnetje, welke hoogzwanger is, om te vragen of ze die middag samen mogen spelen. Dat kleine meisje kijkt naar die grote ronde buik. Dan naar haar eigen platte buikje. Weer naar die dikke buik. En ergens, in een heel korte en totaal onschuldige kindergedachte, denkt ze: als ik zo'n buik had, dan ging ik wel dood.

En natuurlijk heeft ze daar als vierjarige gelijk in. Een kind kan geen zwangerschap dragen. De natuur beschermt hiervoor, zodat jonge kinderen niet op zo'n leeftijd zwanger kunnen worden. Het moment duurt een fractie van een seconde. Daarna rent ze weer weg om te vrolijk verder te spelen. Ze vergeet het, maar haar lichaam niet. Die kindergedachte nestelt zich in haar baarmoeder, in haar cellen alsof het de waarheid is. Zwanger worden is gevaarlijk, zwanger betekent doodgaan.

Als we dit helemaal uitwerken, ziet en voelt ze dat dit klopt voor een vierjarige maar niet meer voor een vrouw van 35. Dan komt het moment waarop haar hele onderlijf ontspant. Eindelijk ruimte, opluchting en complete rust. Ze kijkt me aan en zegt: "nu ben ik er echt klaar voor".

Hoe bijzonder is het dan dat ze ongeveer zes weken later naar het ziekenhuis gaat voor de uitgangsecho voor het IVF-traject… en de gynaecoloog haar naar huis stuurt met het nieuws dat ze al zwanger is. Spontaan. Haar dochter is inmiddels geboren. En ik blijf me zo gelukkig voelen met mijn werk. Elke keer opnieuw.

Disclaimer
Helaas kunnen we er niet voor zorgen dat iedereen zomaar zwanger wordt. Soms zijn er fysieke oorzaken die niet op te lossen zijn. Maar wanneer er geen medische verklaring is voor het uitblijven van een zwangerschap, kan regressietherapie waardevol zijn om te onderzoeken of er onbewuste overtuigingen of beschermingsmechanismen meespelen.